#38 Reakcja gif SS501, kiedy nie chcesz iść do szkoły

Cześć! 
Muszę przyznać, że bardzo dobrze pisało mi się reakcje i wczoraj i dzisiaj, także jestem zadowolona z tego co wyszło. Ciekawe, jak długo ten stan się utrzyma... A jak u Was z weną, pomysłami itd?

Dedykowane: JBSugar

Reakcja SS501, kiedy nie chcesz iść do szkoły 

HYUNJOONG
Siedziałaś w kuchni trzymając w prawej ręce szklankę z sokiem pomarańczowym. Lewą ręką podpierałaś głowę. Patrzyłaś na naszykowane śniadanie z obojętnością.

Chociaż wschodzące słońce zachęcało do wyjścia z domu, ty nie miałaś na to ochoty. Byłaś wyprana z emocji. Wszystko było ci jedno, oprócz pójścia do szkoły. Tam iść nie chciałaś. Wiedziałaś, że idąc tam jeszcze bardziej się zmęczysz i zdołujesz.

Równie obojętnie spojrzałaś na chłopaka, który wszedł do pomieszczenia. Zdziwiony, że siedząc od dwudziestu minut nie tknęłaś jedzenia, zaczął cie poganiać.

- W tym tempie nie zdążysz nawet na trzecią lekcje. Pośpiesz się to cie zawiozę.

- Nie mam ochoty.

- Coś się stało? - usiadł obok ciebie.

- Tak po prostu.

- Przejdzie ci. Ubieraj się. - nakazał przynosząc twoje trampki.

- Nie mogę po prostu zostać? - spytałaś z nadzieją.

- Wszyscy gdzieś chodzą, jedni do pracy, a drudzy do szkoły. Więc... gdzie się dziś wybierasz? Wolisz szkołę czy pracę?

Słysząc jego monolog wiedziałaś, że nici z zostania w domu. Sięgnęłaś po buty i posłusznie je założyłaś.

- Zuch dziewczynka! - skomentował z uśmiechem jednocześnie puszczając ci oczko.

YOUNGSAENG
Twój dzień zaczął się bardzo wcześnie, bo już o czwartej byłaś na nogach. Chociaż nie dosłownie, aktualnie siedziałaś przy biurku, ucząc się na sprawdzian, o którym kompletnie zapomniałaś. Nie mogąc pozwolić sobie na kolejną ocenę niedostateczną czytałaś definicje.

Po jakimś czasie usłyszałaś odgłosy osób krzątających się wokół kuchni i łazienki. Domyśliłaś się, że dochodzi siódma. A gdy drzwi do twojego pokoju się otworzyły, ciężko westchnęłaś, wiedząc, że już czas.

-_______! Pobudka! - krzyknął wokalista wkraczając do pokoju. Jednak widząc posłane już łóżko zdziwił się. Zawsze musiał siłą wyrywać cie ze snu. A dzisiaj? Rozejrzał się po pokoju w poszukiwaniu twojej osoby. Dostrzegł cię w rogu przy biurku.

- No, masz szczęście. - powiedział z uśmiechem i już miał wyjść, gdy zatrzymały go twoje słowa.

- Chyba nie pójdę dzisiaj do szkoły.

- Powód? - spytał unosząc jedną brew do góry.

- Zapomniałam, że mam dzisiaj sprawdzian. Wstałam specjalnie wcześniej, by cokolwiek sobie powtórzyć, ale widzę, że nic z tego nie będzie. - wytłumaczyłaś patrząc na notatki.

- I co ja mam Ci powiedzieć? - spytał nie wiedząc jaką decyzję podjąć. - Hwaiting! Może ci się uda! - powiedział z nadzieją, próbując zarazić cie pozytywnym myśleniem.

KYUJONG
Obudziły cię pierwsze promienie słoneczne. Chociaż irytująco pieściły twoją twarz cieszyłaś się, że nastąpiła taka zmiana pogody. Już miałaś dosyć deszczu, który padał przez ostatnie dni.

Po paru minutach wiercenia się, stwierdziłaś, że pora już wstać. Z uśmiechem na twarzy podniosłaś się z łóżka i poszłaś do łazienki, by obmyć  twarz, a następnie skierowałaś swoje kroki do kuchni. Wiedząc, że zaraz i Kyujong wstanie wstawiłaś wodę na kawę. Później usiadłaś przy oknie podziwiając piękny dzień, który miałaś przed sobą.

- Taka piękna pogoda, a ja muszę siedzieć w szkole. - mruknęłaś pod nosem. Usłyszał to raper, który wszedł niezauważalnie do pomieszczenia.

- Ja też nie mam ochoty iść do pracy. - powiedział rozciągając kości. - Więc co powiesz na wycieczkę?

- Nie żartujesz? - spytałaś odwracając się w jego stronę.

- Mówię poważnie. Jedziemy?

- Pewnie. - odpowiedziałaś zeskakując z krzesła.

Zaczeliście się szykować, śmiejąc się co chwila do siebie.

JUNGMIN
- Nie ogarnę tego. - powiedziałaś kładąc zmęczoną głowę na rozłożonych książkach.

Miałaś już dosyć. Obliczenia nigdy nie były twoją mocną stroną. Czasem ci się udawało dostać dobrą ocenę, ale wiedziałaś, że w przypadku tego sprawdzianu, tak nie będzie.

- Może po prostu zostanę w domu? Będę miała więcej czasu na naukę.

- Od problemów nie uciekniesz. - powiedział tancerz wchodząc do pokoju zajadając się kanapką.

- Nie będę uciekać. Po prostu dam sobie więcej czasu. - wyjaśniłaś prostując się.

- O jutrzejszym sprawdzianie pewnie wiesz nie od dziś. Czemu się wcześniej nie zabrałaś za to?

- Nie miałam czasu. - powiedziałaś pierwszą lepszą wymówkę.

- A tak naprawdę? - spytał nie dając się nabrać.

- Nie chciało mi się.

- Właśnie.

- Mogę zostać jutro w domu? Obiecuję, że będę się uczyć cały dzień. - prosiłaś wstając z krzesła.

- Nie ma takiej opcji. Ale... - przerwał kończąc kanapkę -...moge pomóc ci w nauce.

- Umiesz to? - spytałaś z błyskiem w oku.

- Nie ma rzeczy, której bym nie umiał. Jak to skończymy będziesz krzyczeć: Jungmin najlepszy, yeah! - powiedział podnosząc do góry rękę.

HYUNGJUNG
Chodziłaś po domu z zeszytem w ręku, na głos powtarzając trudną definicje. Choć w ogóle jej nie rozumiałaś, nie zrażałaś się tym i powtarzałaś dalej, wykorzystując ostatnie pół godziny przed wyjściem do szkoły.

W pewnym momencie natknęłaś się na Hyungjunga, który zmierzył cię wzrokiem i przyłączył się do spaceru, zapinając guziki od białej koszuli. Gdy dotarliście do przedpokoju postanowił ci przerwać.

- Rozumiesz co czytasz?

- Nie. - odpowiedziałaś zamykając zeszyt. - Może bym była bardziej przytomna i to ogarniała gdybym była wyspana.

- Spać nie mogłaś? - spytał zdziwiony szatyn.

- Wciągnęła mnie ta nowa drama. - przyznałaś drapiąc się w tył głowy.

- Nie dziwię się. - powiedział ściągając marynarkę z wieszaka. - Obejrzałaś ją całą?

- Zostały miał trzy odcinki.

Wokalista pokiwał głową poprawiając kołnierz marynarki.

- A może mogłabym zostać w domu? - spytałaś.

- I mam uwierzyć, że będziesz się grzecznie uczyć jak mnie nie będzie?

Pokiwałaś głową z uśmiechem. Maknae westchnął i udzielił ci odpowiedzi.

- Tylko nie oglądaj do późna dram. - powiedział poprawiając muszke i puszczając ci oczko.